گزینش ژنوتیپ‌های برتر سیاه تاغ در شرایط اقلیمی سمنان

تاغ ازجمله مهمترین گونه­های گیاهیست که در سطح وسیعی در امر بیابان‌زدایی مورد استفاده قرار گرفته است. ویژگی‌های مطلوب این گیاه و سازگاری بالای آن در مناطق خشک باعث گردیده که هر روز بر دامنه کشت آن افزوده شود. از آنجائی‌که این گیاه علوفه خوبی در فصل پائیز و زمستان برای دام فراهم می‌کند و با توجه به میزان پروتئین موجود در آن می‌توان از آن علاوه بر اهداف زیست‌محیطی برای توازن جیره غذایی دام و با اهداف تولید گوشت استفاده کرد. در این بررسی نتاج حاصل از 29 ژنوتیپ تاغ که از 4 استان کشور جمع‌آوری شده بودند، در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در استان سمنان مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند. صفات ارتفاع گیاه، مساحت تاج‌‌پوشش، قطر یقه، فاصله یقه تا اولین انشعاب، میزان بذر، زنده‌مانی گیاه، آلودگی به موریانه و آلودگی به پسیل آماربرداری شد. تجزیه خوشه‌ای و تجزیه به مؤلفه‌‌های اصلی در بررسی داده‌‌های حاصل مورد استفاده قرار گرفت تا ضمن ارزیابی کیفی تنوع موجود در بین ژنوتیپ‌های مورد مطالعه، ژنوتیپ‌های برتر نیز برای استفاده در اهداف اصلاحی ازجمله احداث باغ بذر مورد شناسایی قرار گیرند. در ضمن طی این بررسی 11 ژنوتیپ برتر گزینش گردیدند.